De eerste overwinning van het seizoen is binnen. En die werd behaald tegen het beslist niet zwakke DVSB.
De ploeg uit Baarn en Soest kwam met slechts negen spelers naar Westerhaar. Daarmee bracht zij ons eerste team gelijk in een comfortabele positie, omdat Peter Hoopman er zelfs geen zet voor hoefde te doen om WVM op een 2-0 voorsprong te zetten. De andere WVM`ers konden nu rustig gaan werken aan het uitbouwen van de voorsprong; een scenario dat vakkundig werd uitgevoerd.
Dik de Voogd en Danny Slotboom maakten ogenschijnlijk zonder enige moeite remise tegen de DVSB-toppers Vatoetin en Boulatov. Ondertussen voerde Auke Scholma met een leuke combinatie de marge op tot vier punten. Gil Salomé bracht deze op zes door vanuit de opening een technisch perfecte aanvalspartij te spelen, die meesterlijk tot winst werd gevoerd. Een pareltje dat als voorbeeld in de leerboeken niet zou misstaan.
Herman Hilberink had de voorsprong nog verder kunnen uitbouwen, maar miste in de tijdnoodfase het winnende plan. Jan Peter Patist en Edwin Twiest bereikten wel voordeel, maar onvoldoende om hun partij te kunnen winnen.
Slecht op twee borden kon DVSB WVM bedreigen. Boudewijn Derkx leek in zijn partij lange tijd aan de leiding te gaan, maar kwam na de 40e zet toch onder druk te staan. Mogelijk verzuimde zijn tegenstander in deze fase het sterkste plan. Nu bereikte Boudewijn in ieder geval een gelijkwaardige remise. Marino Barkel leek zijn tegenstander vanuit de opening onder de voet te lopen, maar trapte in een verraderlijk slagje. Met veel geluk bleek het slagje niet direct winnend voor zijn tegenstander, maar er dreigde wel een doorbraak op lange termijn. Nadat Marino`s tegenstander het beste vervolg miste, liep ook deze partij uit op een gelijkwaardige remise.
En daarmee werd de eindstand bepaald op 13-7 in Westerhaars voordeel.