Eerste team DEZ/Witte van Moort in slotfase langs Tilburg

0
2917

naamloos.jpgDe zesde ronde van de nationale clubcompetitie stond in het teken van de verre uitwedstrijd tegen Dammend Tilburg, het fusieteam van TDV en Micone. Mede door die fusie lijken de Tilburgers kans te hebben op handhaving maar de Westerhaarders – na de 17-3 tegen Rijnsburg gesterkt in het vertrouwen – waren zeker niet van plan om daaraan mee te werken.

Na een lange rit arriveerden de meeste Westerhaarders iets later dan gepland in de speelzaal. Een auto koos een sneeuwvrije route terwijl de rest van het gezelschap in barre weersomstandigheden terechtkwam. Er lag een pak sneeuw op de snelweg bij Arnhem en een kerstbomenmarkt maakte dat de provinciale weg voor Dongen, alwaar de wedstrijd werd gespeeld, helemaal dichtslibte. Tijd om de opstellingen te bespreken was er dan ook niet en iedereen moest er maar het beste van maken. Wat al wel opviel was dat de Tilburgers – ongetwijfeld speelde het weer ook hier een rol – met enkele invallers speelden. Zo was bijvoorbeeld de sterke Fransman Machtelinck afwezig.

Introductie scheiding

Marino Barkel opende de score. De tijdsachterstand was in no time weer ingehaald maar hij kon de ervaren Peter Schellekens niet in gevaar brengen. In een klassieke stand koos Barkel met een remise-aanbod maar eieren voor zijn geld. Andrej Kalmakov toonde zich weer eens belangrijk. Tegen Koos van Amerongen kwam er een interessante opening op het bord. Nadat Van Amerongen een dam toeliet besloot Kalmakov deze na ampel beraad toch maar te nemen. De vermeende weerlegging van Van Amerongen werd namelijk met nog meer slagwerk beantwoord, waarna Kalmakov de hand en de bijbehorende twee punten kreeg.

Of deze voorsprong van lange duur zou zijn was zeer de vraag. Herman Hilberink stuurde na een aparte opening op klassiek aan. Geen beste keuze, want tegenstander Eddy Bude wist de lange vleugel van Hilberink volledig lam te leggen. De dagen van Hilberink leken geteld maar Bude handelde weinig doortastend en Hilberink kwam met de schrik vrij. Op het staartbord trof Bert Aalberts zijn generatiegenoot Thijs van den Broek, met wie hij in de jeugd veelvuldig de degens kruiste. Na een rustige opening was de stand in evenwicht maar Van den Broek wist later toch de overhand te krijgen. Met alerte zetten kon Aalberts remise laten aantekenen. Ook Gil Salome kwam tot remise. Hij ging omsingelen tegen Martijn de Leeuw, maar de jongeling speelde zijn aanval op een dusdanig solide manier dat Salome tijdig op de rem moest trappen om erger te voorkomen. De partij eindigde uiteindelijk dan ook in remise.

Odin Mol was ondertussen bezig met een sterke partij tegen Hein de Cokere. Vanuit principieel openingsspel werd de Belg met een gevaarlijke binding opgezadeld. In het late middenspel koos Mol wellicht niet voor het kansrijkste plan waarna De Cokere ontsnapte met een punt. Ook Vadim Virny had verreweg het beste van het spel tegen Jasper Daems. In een dun standje ontglipte hem echter een onnauwkeurigheid waarna de Brabander opgelucht kon ademhalen: remise.

Na zes remises en een zege was er nog altijd de voorsprong voor Witte van Moort, maar die was broos. Te broos, zo bleek, want Gerbrand Hessing kon het niet bolwerken tegen de Tilburgse kopman Toine Brouwers. De nederlaag was wat zuur want Hessing speelde een sterke eerste partijhelft en had in het middenspel de partij zelfs combinatief kunnen beslissen. Dat werd echter gemist en toen Hessing op zijn beurt zelf stevig de fout in ging profiteerde zijn tegenstander wel. De compensatie die Hessing had voor het schijfverlies was onvoldoende voor een punt.

Met de gelijke stand op de borden moest er nog heel wat gebeuren om te winnen. Yuen Wong nam het op tegen Yves Vandeberg. De Belg wond geen doekjes om zijn remiseaspiraties maar kon niet verhinderen dat Wong belangrijk terreinvoordeel kreeg. Wong kreeg een gunstig eindspel in handen maar doordat Vandeberg ook op beide flanken een doorbraak had moest er nog flink gewerkt worden om het eindspel in winst om te zetten. Uiteindelijk ging Vandeberg in verloren positie door de vlag. Toen hoefde Jan van Dijk niet per se meer te winnen van Jacco Sandee. Ook Van Dijk had een zeer goed eindspel in handen gekregen, al had hij vlak daarvoor een mogelijk winnende forcing tegen kunnen krijgen. Sandee miste dit echter waarna Van Dijk richting een goed eindspel ging. Na lang ploeteren wist de Friese speler de zege binnen te slepen, waarmee hij de eindstand op een 12-8 zege bepaalde. Volgende week speelt Witte van Moort de thuiswedstrijd tegen Damlust uit Gouda.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Typ je naam hier