De topper WVM-Hiltex beloofde vooraf al vuurwerk. En dat vuurwerk kwam er. Spannende partijen en strijd volop, maar uiteindelijk eindigde geen enkele partij in een beslissing. Net als een 0-0 bij een voetbalwedstrijd vol drama en hectiek kan zitten, was dat echter ook bij deze wedstrijd het geval. Voor een neutrale toeschouwer was er dus, ondanks die 10-10 veel te genieten. Maar voor de supporters van één van beide teams uiteindelijk niet. Want beide ploegen schoten met het gelijke spel niets op. Hiltex miste de waarschijnlijk laatste kans op de landstitel, die juist bij winst onverwacht weer volop in beeld was gekomen voor de Amsterdammers. Voor WVM dreigt het podium uit beeld te raken. VBI, dat van koploper VST won, nam de derde plaats over en Hijken kwam in punten gelijk met het Westerhaarse team.
Danny Slotboom speelde een uitstekende partij. Hij was als eerste klaar en maakte schijnbaar moeiteloos remise tegen Alexeï Tsjizjov. Het tweede punt werd binnen gebracht door Peter Hoopman. Na een vlakke partij tegen Johan Wiering miste Peter in een acht om acht een zeer kansrijke voortzetting, waarna de partij snel in remise eindigde. Dik de Voogd speelde een zeer sterke partij tegen zijn oud-clubgenoot Jeroen van den Akker. Op het moment dat Dik de winst binnen leek te halen werd hij echter verrast door een mechanisch defect van de klok. Na het indrukken van de klok bleef de tijd van Dik doorlopen en hij ontdekte dit pas toen hij nog enkele seconden over had. Met twee ferme klappen op de klok wist hij de tijd toch nog te stoppen, maar toen resteerden nog slechts twee seconden voor vier zetten. In arren moede werd vervolgens tot remise besloten, wat ook een sportieve actie van Jeroen was, want hij had waarschijnlijk Dik door de klok kunnen drukken.
Gil Salomé had een lastige middag tegen Jean-Marc Ndjofang, maar haalde uiteindelijk toch eenvoudig zijn punt binnen. Nog veel makkelijker deed invaller Bart Stegeman dat. Tegen Mr. WVM, maar nu uitkomend voor Hiltex, Marino Barkel leek hij zelfs even op meer te mogen hopen dan een punt. Maar nadat Bart een enkele in plaats van een betere dubbele ruil had genomen, resteerde een gelijkwaardige positie.
Het zesde punt kwam op het bord door Aleksej Domchev. Tegen Hein Meijer leek hij voortdurend iets makkelijker te staan, maar dit was verre van voldoende om op meer dan een punt te mogen hopen. Voor Auke Scholma gold hetzelfde. Hij had terreinvoordeel tegen zijn vroegere clubgenoot Pim Meurs, maar deze hield de stand bekwaam in evenwicht. Ook Boudewijn Derkx ontmoette een oud- teamgenoot (dat was dus de vierde strijd tussen voormalige clubgenoten in één wedstrijd). Het evenwicht in de partij van Boudewijn tegen Bennie Provoost werd niet verbroken, met als resultaat een tussenstand van 8-8. Alexander Getmanski leek op een kansrijk eindspel af te stevenen tegen Kees Thijssen. Maar de schijn bedroog, want ook deze partij eindigde in een volkomen gelijkwaardige remise. Nu restte alleen nog de partij tussen Jan Peter Patist en Peter Hoogteijling. Jan Peter probeerde nog lang het zorgvuldig door hem opgebouwde voordeel om te zetten in 2 punten, maar zijn tegenstander wikkelde bekwaam af naar een stand die geen enkel uitzicht meer bood op winst.
En zo eindigde voor het eerst in de WVM-geschiedenis een wedstrijd zonder overwinningen en zonder nederlagen, maar enkel met tien remises.
