Een finale…. Een zaterdag… er op of er onder, handhaving of degradatie. Een garantie voor strijd, spanning en vaak ook slecht voetbal. Slecht voetbal was het zeker, strijd werd er ook geleverd en die spanning….. man wat een spanning. Alles en iedereen die Voorwaarts een warm hart toedraagt heeft dit seizoen al veel moeten verduren en daar kwam deze wedstrijd als absolute apotheose nog eens bij.
Vele supporters uit de omgeving kwamen naar de wedstrijd om te kijken of Voorwaarts nog een keer alles kon geven, alles uit de kast kon halen om degradatie te voorkomen. Locatie was Sportpark Gagelman waar organisator DES alles in het werk had gesteld om deze finale optimaal te kunnen beleven. De manier waarop de organisatie van DES alles had geregeld was geweldig, en dikke pluim!!
De weersomstandigheden waren echter niet optimaal. Er stond een straffe wind die over de lengterichting van het veld blies.
Voorwaarts dat gelukkig over de meest belangrijke spelers kon beschikken koos ervoor om met de wind in de rug te starten. Een goede keus, zo zou achteraf blijken.
Vanaf de eerste seconde na het eerste fluitsignaal zette Voorwaarts goed druk op de verdediging van Harfsen die daar veel moeite mee hadden. De eerste bal viel al tussen verdediging en keeper maar Mauro Slatius kon die eerste bal niet halen. Direct daarna lukte dat beter. Een bal van achteruit werd verlengd door Bram Visser waardoor de bal tussen verdediging en keeper viel. De keeper van Harfsen aarzelde maar kwam toch. Hij was net eerder aan de bal dan de aanstormende Mauro Slatius en wilde de bal weg rossen. Dat lukte hem wel maar hij schoot de bal vol tegen Mauro’s borst,heup,arm (niemand heeft gezien waar de bal werd geraakt) waardoor de bal gelukkig voor Voorwaarts in het doel rolde. Na 34 seconden!! was het 1-0 voor Voorwaarts. Een fantastisch begin…. Een begin waar de mannen van Nijzink en Mulder veel zelfvertrouwen uit putte.
Voorwaarts bleef druk zetten en Harfsen kwam er nauwelijks uit. Toch kreeg Voorwaarts geen grote kansen. Het middenveld van Voorwaarts knokte voor iedere meter en de eerste echte kans was voor Tim Harms. De man die dit jaar terug keerde in de selectie na 3 jaar afwezigheid werkte zich een slag in de rondte en speelde zichzelf goed vrij. Zijn schot in de verre hoek werd echter net door de teen van de keeper tot hoekschop verwerkt. Daarna kwam Harfsen er meer uit en kreeg het na een half uur de eerste kans. De kopbal na een goede voorzet vanaf links was niet goed geplaatst en verdween naast het doel. Voorwaarts kreeg voor rust nog een kans. Een goede voorzet van Tim Harms bereikte de voor zijn man komende Bram Visser maar hij prikte de bal met de buitenkant voet via een verdediger net naast het doel. De rust werd bereikt met een magere voorsprong, misschien wel te mager gezien het spelbeeld en het voordeel van de wind.
Na rust draaide de wedstrijd. Voorwaarts moest meer en meer achteruit. Harfsen begon beter te voetballen en werd steeds gevaarlijker. Grote kansen waren er in de beginfase niet. De tijd verstreek tergend langzaam en je zag iedere supporter elke minuut van het scorebord weg kijken. Harfsen kreeg een goede kopkans maar doelman Dinand Stuifzandt toonde zijn klasse en ervaring door de bal uit de rechter bovenhoek te plukken. In de 67e minuut was het tijd voor een dubbele wissel. De aangeslagen Tim Harms en Gert Dogger werden vervangen door Sander Scherphof en Kilian Ekkel. Voorwaarts kon meer en meer onder de druk uit komen maar echt gevaarlijk konden ze niet worden. Iedereen stond zijn mannetje en waar het in de competitie nog wel eens liet afweten knokte iedereen voor iedere meter. De jonkies Boertje en Klos wonnen veel duels waardoor ook Harfsen geen gevaar kon stichten. De tijd kroop voorbij. Nog 10 minuten…. De hartslag van de supporter s steeg met de minuut. In de 84e minuut verscheen de enige goede aanval van Voorwaarts uit de hoge hoed. Roy de Lange stuurde Bram Visser diep op rechts. Hij zag in zijn ooghoek Mauro Slatius vrij staan. Met een mooi gekrulde voorzet bereikte hij Mauro die daarna vrij eenvoudig de 2-0 kon aantekenen. De supporters van Voorwaarts konden weer wat rustiger adem halen. Nog 6 minuten en zo’n 4 minuten extra tijd… dat moet lukken. Toch werd alles en iedereen van Voorwaarts nog flink op de proef gesteld. Harfsen gooide een alles of niets mentaliteit naar voren en gedragen door de wind konden ze veel gevaar stichten. In de 90e minuut viel een afgeslagen bal voor de voeten van Wuestman die hard en droog de bal in het net schoot, 2-1. De hartslag ging weer omhoog en Harfsen rook bloed. De blessuretijd duurde 4 minuten…6 minuten…8 minuten…. Nog floot de scheidsrechter niet voor het einde. De leidsman keek niet eens op zijn klokje. Bibberend en billenknijpend vroeg iedereen (inclusief Harfsen) waar hij zoveel blessuretijd vandaan haalde. Nog een kans voor Harfsen…. Schot geblokt… De bal werd keer op keer naar voren gerost maar was er iedere keer snel weer terug. Na 10 minuten blessuretijd kwam het bevrijdende eindsignaal. Voorwaarts wint!!! Het is volgend jaar wederom 3e klasser. Wat een spanning, wat een ontlading….
Een seizoen waar de nieuwe jonge trainer Tim Nijzink noodgedwongen veel nieuwe zeer jonge spelers in moest passen werd toch nog positief afgesloten. Een topprestatie! Critici zullen zeggen dat het niet best was dit jaar maar als je zoveel nieuwe spelers zonder ervaring in moet passen en diverse tegenslagen moet incasseren, waar je beste speler en aanvoerder Lars Bove na de winterstop ontbrak dan kun je spreken over een geweldige prestatie. Komend seizoen zullen Lars en broer Berd Bove weer aansluiten bij de selectie en kunnen de jonkies, die dit jaar erg veel hebben geleerd een stap maken en hebben we vertrouwen dat het in het komende seizoen beter zal gaan.
Opstelling Voorwaarts: Stuifzandt, de Lange, Wessels, Slot, Roelofs, Boertje, Klos, Harms (67. Ekkel), Dogger (67. Scherphof), Visser (90. Thijssen) en Slatius.
