Ondanks de concurrentie van de jaarlijkse Burendag, die uitbundig werd gevierd in de gemeente, en de vele barbecues en feesten dank zij het prachtige nazomerse weer, kon Theater Turf zaterdagavond tijdens haar jaarlijkse Sagenfestival meer dan 200 bezoekers verwelkomen. Het Veenmuseum ‘Vriezenveenseveld’ aan de Paterswal was dit jaar voor de tweede keer het decor voor prachtige verhalen en muziek. Het met verlichte slingers en waxinelichtjes geïllumineerde terrein nodigde uit om te dwalen en de spannende vertelsels te zoeken. Voorzitter Jorrit Efdé van Theater Turf maakte dan ook een zeer tevreden indruk. “Het was een aantrekkelijk en gevarieerd programma”, zei hij. “De duisternis, lichtjes en treintjes zorgden voor veel extra sfeer. Vorig jaar waren er zo’n kleine 800 belangstellenden, maar wij zijn heel erg tevreden over de opkomst nu. Het was weer een groot feest”.
Spannend was het wel de laatste weken: hoe houdt het weer zich? Veel regen en wind in september. Het programma werd dan ook gebaseerd om optredens het hoofd te bieden tijdens koude en regenachtige weersomstandigheden. Geen ‘midden-in-het-veld-optredens’, iedereen onder dak! Maar, Pluvius bleek goed gestemd en werd stevig op de achtergrond gedirigeerd. Het feest kon dus zonder stress en aanpassingen worden gehouden! Het resultaat was dat de organisatoren een zucht van verlichting slaakten toen het zowel vrijdag als zaterdag warm nazomers vakantieweer werd. “Het maakt een dergelijk festiviteit zoveel plezieriger!”, aldus Efdé. En dat geldt zéker voor het Veenmuseum, waar het terrein op sommige plaatsen wel eens wat sompig kan zijn en lastiger begaanbaar. Maar het kon niet beter! En voor de mensen die wat slechter ter been zijn waren daar de beide treintjes.
Bij de ingang werd de bezoeker al vrolijk wegwijs gemaakt door Altine en Bea, die gestoken in oude Vriezenveense dracht met knipmuts iedereen begroetten. Een aardige binnenkomer. Op het terras zong troubadour Henk Bogaard zijn liedjes en daarna kon iedereen te voet, of met het eveneens verlichte treintje, van perron naar perron reizen.
De vertellers en de voorlezer zaten bij het winkeltje en de veenhuisjes. De twee eveneens met verlichting versierde treintjes die het museum paraat heeft, waren voornamelijk voor de jeugd ook een geweldig avontuur. Maar eveneens de verhalen konden op veel interesse van de jeugdige bezoekers rekenen. Een vader die met zijn zoon het Sagenfestival bezocht zei dit heel erg leuk te vinden. “Mooi die verhalen. Mijn zoon geniet er van. Dan hebben ze op een zaterdagavond nog weer eens wat anders te doen dan alleen maar t.v. te kijken. Een goed idee!”.
Op de eerste locatie, het winkeltje, waren vertelsters Zuleika (Helene Huizenga) en Margot Vermeulen actief. Spannende verhalen. Het hield de luisteraars aan hun lippen gekleefd. Harpiste Brechje Flake illustreerde dit met haar harpmuziek, welke tere klanken ook weer bijdroegen aan de speciale sfeer. Het Veenmuseum had hier als extra nog een verkooppunt van snoep en dat ‘trekt’ natuurlijk ook altijd.
Een paar meter verderop, te bereiken via een parcours van waxinelichtjes, kwam verteller Hidde Visser uit zijn donkere Veenhuis, waarbij slechts de dakrand verlicht was. Binnen op het tafeltje stonden drie waxinelichtjes om de donkerte binnenin een beetje te verdrijven. Hidde vertelde zijn luisteraars een story over goed en kwaad. “Ik wil ze toch nog iets meegeven”, aldus de verteller met een knipoog. Gezien de interesse van de bezoekers is dat wel gelukt.
De gloednieuwe schaapskooi in de hoek van het Veenmuseum betekende een lichtpuntje op het donkere terrein en een wijzer naar het huisje van de opzichter en de boerderij. Bij deze eerst locatie zat Henny Veldhuis. Zij vertelde niet alleen een verhaal, maar had ook attributen meegenomen om te laten zien als illustratie. De kinderen mochten mooie kleurplaten meenemen naar huis.
De boerderij een paar stappen verderop was het domein van onder meer Saskia Poel. Saskia las voor uit ‘Daan en de Twentse Tuintrollen’. Het verhaal had zij zelf geschreven en had hier een boek van laten maken. Het prentenboek was rijk geïllustreerd met platen die Jaap Arbouw heeft gemaakt, die zij weer gebruikte voor het vertellen van haar verhaal. Ook Saskia bond zowel jong als oud aan zich met dit opmerkelijke verhaal, dat laat zien dat er wel dégelijk tuintrollen bestaan. Voor de geluksvogel overigens alleen ’s nachts mogelijk te zien ….. “Maar dan moet je wel heel veel geluk hebben”, aldus de vertelster. Door het mooie weer kon Saskia, net als haar buurvrouw Henny, lekker buiten haar verhaal doen. Dat was maar goed ook, want binnen in de boerderij was het druk: schone heks Gerrie had hier heksensoep gemaakt voor de bezoekers. Uilenogen, spinnenkoppen, kikkerbilletjes …… meer wilde de heks niet kwijt over haar ingrediënten. Maar dat bleek geen belemmering voor de gasten, want om 10.00 uur waren de twee potten schoon leeg.
Muziek was hier ook. De zes leden van de accordeongroep De Jennechies hadden zich geposteerd op de deel, bij de heks. Zij speelden mooie liederen die af en toe meegezongen werden. Het zorgde in ieder geval voor een heel gezellig sfeertje daar in de boerderij.
Het tweede Sagenfestival van Theater Turf is volgens het bestuur en het bestuur van het Veenmuseum weer goed geslaagd. Alle reden om volgend jaar een derde editie te houden. “Natuurlijk gaan we weer evalueren om te kijken of we nog wat verbeteringen aan kunnen brengen, want er zijn altijd wel dingetjes die je nog beter en veiliger kunt doen”, legt voorzitter Jorrit Efdé uit. “Het Sagenfestival beschouwen wij als het begin van ons theaterseizoen en het is heel prettig als zo’n eerste activiteit geslaagd is. Volgend jaar organiseren wij met veel plezier de derde aflevering”.
