Ze troffen elkaar op de jongens- en meisjesvereniging in Westerhaar. Er werd een toneelstuk opgevoerd waar één meisje voor nodig was. Dat werd Dinie. Ze trof daar haar Rieks. Ze kregen al snel verkering en na vijf jaar werd er getrouwd. Dat heuglijke feit is alweer zestig jaar geleden. Locoburgemeester Aimée van der Ham bracht namens het gemeentebestuur de felicitaties over.
Dinie Vos (82) werkte in de textiel bij Jansen & Tilanus. In haar eerste werkjaar ging ze nog één dag in de week naar de huishoudschool om het naaien goed te leren. Al snel vond ze orders klaarmaken veel leuker. Dat werk deed ze tien jaar, tot de geboorte van hun eerste dochter. “Dat ging in die tijd zo”, vertelt Dinie. “Als er kinderen kwamen, dan stopte je als vrouw met werken. Later heb ik nog als huishoudelijke hulp gewerkt. Toen de kleinkinderen werden geboren, heb ik veel op de kleinkinderen gepast. Dat is het mooiste dat er is.”
Voorwaarts
Rieks Vos (83) zat in zijn kinderjaren op de ambachtsschool. Daarna is hij gaan werken in de metaal bij Wichers Metaal. Zijn handigheid kwam later ook nog goed van pas toen hij als bouwvakker aan de slag ging. De meeste werkzame jaren verdiende Rieks de kost als vloerenlegger. Op het groene tapijt was Rieks echter een klasse apart. Zo werd hij in 1966 als middenvelder met voetbalvereniging Voorwaarts landskampioen. Van dat roemruchte elftal is hij nog een van de vier overgebleven spelers.
Snackbar
Rieks en Dinie kregen drie dochters en werden gezegend met zes kleinkinderen en inmiddels ook al drie achterkleinkinderen. Ze vormen een hecht gezin en voelen zich al 47 jaar hartstikke thuis in hun huis aan de Leliestraat. Daar is altijd volk over de vloer. Op zaterdag ook vaak kleinkinderen of achterkleinkinderen. “Soms wel tien man”, glimlacht Dinie. “Dan gaat hier ’s avonds de frituurpan aan. We noemen onszelf dan wel eens gekscherend de snackbar van Westerhaar.”
