De zesde ronde bracht Witte van Moort een keurige overwinning tegen Amsterdam`80. In Amsterdam werd het 6-14 in Westerhaars voordeel, met als belangrijk aspect dat geen enkele partij verloren ging. Minstens zo belangrijk waren de andere uitslagen. Omdat VBI won van VST hebben onze dammers alle kansen op de titel weer in eigen hand. De achterstand op VBI bedraagt twee punten, maar later in deze competitie volgt nog een rechtstreeks duel.
Edwin Twiest en Dik de Voogd zetten WVM al snel op ruime voorsprong. Daarvoor moest Edwin eerst enkele malen een remisevoorstel van zijn tegenstander afslaan. Deze had kennelijk niet in de gaten dat Edwin een ijzersterk aanvalsklassiek speelde. Nadat de klassieke formaties verbroken waren blies Edwin de Amsterdamse verdediging weg en zette WVM op 2-0. Dik volgde door de aanvankelijk degelijk ogende aanval van zijn tegenstander lek te prikken.
Jan Peter Patist kon geen gaten vinden in de verdediging van zijn opponent en speelde een gelijkwaardige remise. Ook onze uit Zwitserland overgekomen invaller, Hans Vermin, speelde remise. Dat gebeurde na een scherpe partij tegen de Amsterdamse kopman Rob Geurtsen, waar Hans langere tijd op meer dan een punt mocht hopen.
Auke Scholma tekende in de tijdnoodfase handig de derde overwinning voor WVM aan en bracht de stand daarmee op 8-2. Na de remise van Marino Barkel, die een lastig middenspel overleefde, bracht Peter Hoopman de stand zelfs op 11-3. Onze topscorer bouwde vanuit een halve hek wel enige druk op, maar dat was lang niet genoeg om het evenwicht te verbreken. Toen alle hoop op een overwinning was vervlogen, meende zijn tegenstander echter snel de remise te forceren, maar bood Peter daarmee juist alsnog de gelegenheid om te winnen met een eenvoudige meerslagfinesse.
De strijd werd beëindigd met 3 remises. Boudewijn Derkx deed dat na een scherpe partij tegen oud WVM`er Erik Brunsman. De andere twee puntendelingen kwamen op naam van de invallers Leonie de Graag en Niek Kloppenburg. Leonie was zelfs dicht bij winst nadat zij haar tegenstander in het middenspel verraste met een combinatie die weliswaar geen schijfwinst opleverde, maar wel een doorbraak op lange termijn. De doorbraak kwam echter net te laat tot stand, waardoor Leonie (de eerste dame in de geschiedenis die een competitiewedstrijd voor WVM1 speelde) uiteindelijk in een puntendeling moest berusten.
