De paden op de lanen 
in…..Frank Dekker (43) is op 10 April vertrokken naar Rome te VOET! Hij volgt de pelgrimsroute via het pieter pad. Gewapend met tent en de hoogstnodige benodigdheden (toch 14kg) vertrok hij voor een reis vanuit zijn woonplaats Westerhaar-Vriezenveensewijk.
Iedere dag begint met een mooie lange wandeling en s ‘middags begint het zoeken naar een slaapplaats. De natuur is prachtig soms flinke heuvels. Echt Prachtige foto’s zien we op Polarsteps (een app. waarop we precies kunnen zien waar Frank is) Inmiddels heeft Frank de 1000 Km gepasseerd, beginnen zijn schoenen en kleding te slijten en gaat hij richting Zwitserland om te zien waar de bergen het oversteken toelaten (er ligt nog sneeuw op sommige passen) Omdat een opsomming van alle plaatsjes die aangedaan worden onuitspreekbaar zijn en niet veel toevoegen aan dit verhaaltje hierbij een klein stukje uit zijn persoonlijke reisblog:
23-05 Frank komt aan bij Notre de la bois, een kerkje midden in het bos. Daar zitten een man en een vrouw te genieten van de ondergaande zon. Toen frank vertelde waar hij vandaan kwam en naartoe onderweg is mocht hij bij de kerk zijn tentje opzetten. Ook laat de man hem een bron zien iets lager gelegen. De man en vrouw vertrekken en vragen de deur van het kerkje dicht te trekken als het donker wordt. Nog voor het donker wordt komen er verschillende mensen langs het kerkje. Frank voelt zich toch een beetje verantwoordelijk dus houd het in de gaten, maar ze komen allemaal wat brengen, tot een lasapparaat aan toe… dus dan zal het wel goed zijn. De volgende ochtend moet de dauw even van de tent drogen (want anders moet hij die extra kilo’s meezeulen) en zet hij nog even koffie, dus water koken op vuurtje en op een paar plankjes die bij het kerkje lagen, achter het kerkje stijgt dus witte nu witte rook op. En er is niet eens een nieuwe paus!
Vanaf het kerkje loopt Frank zuid richting Champlitte. Hij volgt het rood-witte tekentje, veel is er niet, de wegen gaan nu over heuvels en door bossen en langs weilanden gelukkig wel vaak met schaduw. Winkels om iets te eten te kopen kom je niet meer tegen. Wel komt Frank vaak mensen tegen die een praatje maken en vervolgens wat te eten aanbieden. Aan het eind van het dorp zit een pelgrim opvang genaamd Francigenia (gelijknamig de route die hij volgt). Omdat de sleutelbewaarder van de pelgrim opvang niet te vinden is laat frank zijn rugtas even achter bij kinderen op een speelplaats om met 1 van de moeders de sleutelbewaarder te vinden. Die is snel gevonden en toen Frank terug kwam stond zijn tas er natuurlijk nog, de kinderen hadden er persoonlijk op gepast. Dat scheelde sjouwen! Douchen eten en slapen en de volgende morgen weer vroeg op pad.
24/05 Een nacht in een Hotel, om kleren te wassen en om met wifi zaken en blogs bij te werken. Wassen kan natuurlijk niet als je de kleren aanhebt dus met een hotelmedewerkster lost Frank dat probleem op, ze haalt zijn kleding op. Later die avond wordt het wasgoed teruggebracht alleen is het niet het juiste en missen er een aantal dingen. De volgende morgen volgt een scene met Louie de Fune (de hoteleigenaar) in de hoofdrol, eindstand is het wasgoed terecht tijdens het ontbijt, zoals te zien op de tafel.
25-05 Etrelles-et-la-Montbleuse: In het laatste dorpje van de etappe heeft Frank geïnformeerd naar overnachtingsmogelijkheden maar er lijkt niks te zijn. Er staat een Bordje Camping linksaf maar die blijkt nog 7 kilometer verder te zijn, dat gaat hem niet worden en dus zoekt hij een plek in het bos om te kamperen, hij verzorgde die avond zelf de live cooking.
27-05 Besancon De berg op een flinke klim maar wel beloond met een prachtig uitzicht. Vanavond weer in een tentje in de tuin bij een aardige mevrouw die haar tuintrekker niet gestart kreeg (laat dat maar over aan een boerenzoon). Een stempel halen bij de kerk, ook nog een waterkraantje bij de tent dus morgen weer uitgerust verder: Op naar ROME.
