WESTERHAAR – In het theater De Voorveghter in Hardenberg was deze maand een talent van eigen bodem te beluisteren: Gijs Nillessen uit Westerhaar. De beginnende cabaretier trad op in een soort drieluik, samen met zijn collega`s Anne Jan Toornstra en Ronald Smink. Als tweede `luik` opende Gijs zijn conférence, die doorspekt was met vernuftige woordspelingen en veel scherpe humor. Daarbij zijn gedachten weergevend over actuele zaken in de wereld. Gijs schrijft zijn teksten zelf. Hij kan zich niet voorstellen dat hij materiaal van anderen kan brengen in een zaal. “De intentie van de grap zit namelijk in jezelf”, zegt hij de dag na zijn optreden. Voor die scherpe teksten gebruikt Gijs onder meer zijn mobieltje: “Als ik `s nachts weleens wakker word en er schiet me iets te binnen, dan zet ik dat in mijn inbox, een smsje dus, en werk het later uit.” Gijs Nillessen is op weg naar een veelbelovende carrière als cabaretier. Ondanks het feit dat hij aan de eindfase begint van zijn studie communicatie- en informatiewetenschappen in Groningen, antwoordt hij grif `ja` op de vraag of zijn einddoel zich in zijn gedachten aftekent als cabaretier. “Maar natuurlijk wil ik eerst mijn studie afmaken. Eind volgend jaar hoop ik af te studeren.” Intussen bouwt hij stilletjes zijn als hobby begonnen doel op en dat begint al met een aantal leuke successen. Zo bereikte hij dit jaar de finale van de Holland Casino Podiumprijs, stond hij in de halve finale van het Leids cabaretfestival en won hij de publieksprijs van het Griffoen Festival in Amstelveen. Niet mis voor een student die in eerste instantie slechts een cabaretworkshop wilde gaan doen, omdat het hem wel leuk leek. Bij de USVA in Groningen, een aan de universiteit in Groningen gelieerd centrum dat studenten culturele lessen biedt, volgde Gijs in 2005 twaalf lessen bij regisseuse Karin Noeken van de cabaretgroep `Vrouw Holland.` Aan het eind van die lessen was er een presentatie met publiek en moest Gijs voor het eerst optreden voor een volle zaal. “Het waren maar vier stukjes van tweeënhalve minuut. Alle cursisten moesten iets doen. Het was een soort bonte avond-idee. De show staat op dvd, maar als ik het nu terug zie dan vind ik het heel slecht.” Ondanks deze felle zelfkritiek vond hij het wel heel erg leuk. “Ik nam het wel heel serieus, maar ik had geen flauw idee wat ik moest doen. Wel heb ik me de hele dag voor de voorstelling druk lopen maken en mezelf afgevraagd: waarom doe ik me dat zelf in godsnaam aan? Dat heb ik trouwens altijd wel, het is een korte gedachte. Ik weet ook dat ik daarna op scherp sta om het goed te doen. Positieve stress dus.” Behalve familie en vrienden was eveneens aanwezig zijn voetbalelftal (het derde van Voorwaarts, die dag kampioen geworden). Geen zenuwen, Gijs stond als een huis en opende sterk met zijn eerste grappen, waarvoor hij werd beloond met uitbundig gelach. “Opkomen en direct beginnen te lullen”, noemt hij zijn stijl die hij wil vasthouden. “Nou ja, zoiets dan. Ik weet niet zo goed hoe ik het moet omschrijven”, zegt hij nadenkend. “Ik wil heel botte dingen zeggen, maar wel onderkoeld. Bovendien moeten de cadans en het ritme goed zitten.”
(Tubantia)
