Het gaat langzaam, maar toch voel je het al iets opkomen: de feestkriebels voor volgend jaar. Eerst leeft het nog helemaal niet, maar zo gaat dat nu eenmaal, het moet eerst groeien. Zeker als je pas bij de buren hebt gezien hoe mooi zo`n jubileum kan wezen. Honderdvijfentwintig jaar Westerhaar. En de Wieke ook, natuurlijk.
En als er eenmaal een stichting is, dan wordt het menens. We zagen het bestuur breeduit in de krant. Je kreeg volk aan de deur voor een verloting. Er is een eigen website, en die ziet er gelikt uit. Je kunt er zelfs al doorklikken naar een aantal activiteiten, en die lijst zal als het goed is nog wel een stuk langer worden.
En dus krijgen we er zin in. Hier en daar wordt al nagedacht over bijvoorbeeld: de straatversiering. En dan krijg je het overleg: wat zullen we deze keer eens doen?
In de bouw, zoals dat nog steeds heet, gaan in gedachten de vlaggetjes al uit.
Geen probleem, met een paar meter per huis ben je al klaar. Moeilijker wordt het in de straten met de wat grotere percelen, en nog lastiger als er ook nog eens grote gaten zitten in de bebouwing. Of rotte kiezen, dat kan ook nog. Kijk bijvoorbeeld maar eens langs onze ruggengraat, de Hoofdweg. Nou kun je misschien ook van de nood een deugd maken, met een beetje creativiteit. Bedenk er een thema voor, zet er juist een schijnwerper op. Wat vleermuizen en rare geluiden, ik noem maar wat. De toplocatie in dit opzicht is natuurlijk de oude turfstrooiselfabriek aan de Sluiskade. Onze plaatsgenoten hier hebben toch maar geluk, ze krijgen het thema zomaar aangereikt. Hier kun je van alles van maken, met een beetje creativiteit!
Schiet Simplonia er een eindje van te voren over aan, en je hebt hier een stuk straattheater, waar de komende vijfentwintig jaar over kunt gesproken blijft worden. Een paar gratis tips: Het Spook van de Triofabriek. De Klokkenluider van de Sluiskade. De Leemans Transport Code. Grote zwarte vogels in de zendmast ernaast, een kanaal ervoor waarvan je de bodem niet kunt zien, een huis met dichtgetimmerde ramen: Thriller van Michael Jackson! Wat je er ook van maakt, één ding is zeker: het zal een hoop stof doen opwaaien. Was het maar vast volgend jaar.
