De eerste ronde van de clubcompetitie was gelijk een zware. Het eerste team van Denk en Zet/WvM moest het opnemen tegen DV VBI Huissen uit het gelijknamige Gelderse stadje. Van oudsher is het Westerhaarse team een angstgegner voor Huissen, al heeft die reputatie de laatste jaren een klein deukje opgelopen. Het beloofde niet makkelijk te worden om de punten in Westerhaar te houden, want Huissen heeft een zestal grootmeesters die het net vaak weten te vinden. Een opsteker was dan ook dat de sterkste Huissenaar, Valneris, niet kon meedoen. De opstelling leek ook in orde dus het beloofde een spannende strijd te worden.
Helaas moest Denk en Zet na zo´n drie uur de eerste klap incasseren. Herman Hilberink trok te fel van leer tegen de jonge Pepijn van den Brink en kwam in een precaire situatie terecht, zowel op bord als klok. Uiteindelijk werd hij in een bedenkelijke stand verschalkt met een combinatie. De stand werd al snel recht getrokken door Vadim Virny. De ervaren Jos Stokkel liet zich verleiden tot omsingelingsspel maar zal daar achteraf spijt van gehad hebben: hij werd de vernieling ingespeeld door de Munsterse grootmeester.
Na dit wervelende begin ging de storm wat liggen. Gerbrand Hessing had interessant spel tegen Fred de Koning. De wederzijdse flankaanval werd echter geliquideerd waarna de partij naar remise kabbelde. Yuen Wong probeerde de winkelhaak van Joost Hendriksen tegen te spelen maar kon de aanval niet aan banden leggen. Ook deze partij eindigde uiteindelijk onbeslist.
Edwin Twiest trof invaller Dirk Joosten en dit leek op voorhand een van de kansborden. Twiest had ook de overhand, maar hij kon zijn degelijk opererende tegenstander niet de wil opleggen waardoor de partij onbeslist eindigde. Bert Aalberts nam een flankaanval die door Yuriy Lagoda al snel werd afgeruild. Dit was zeker geen verkapt remiseaanbod want Lagoda kwam later in de partij dreigend opzetten over links. Toch haalde Aalberts nog vrij eenvoudig remise.
Met de tussenstand van 6-6 en volop strijd op de resterende borden bleef het erg spannend. Zo had Marino Barkel zich tegen Gérard Jansen een overvolle lange vleugel aan laten meten, maar dit bracht ook combinatieve mogelijkheden met zich mee. Uiteindelijk werd de stand genormaliseerd en hield Barkel het licht nadelige eindspel simpel op remise. Odin Mol speelde een laveerpartij tegen Geert van Aalten. Geen van beide spelers kwam tot grote kansen waardoor het ook hier onbeslist eindigde. Gil Salomé moest de meervoudig Nederlands kampioen Alexander Baliakin zien af te stoppen. Salomé leek makkelijk op de been te blijven maar moest toch nog opletten in het eindspel. Hij wist echter naar een tweede dam op te stomen waardoor het remise werd.
De laatste partij moest dus de beslissing brengen in de wedstrijd. Jan van Dijk nam het hier op tegen de technisch directeur van de dambond, Johan Krajenbrink. Krajenbrink ging mee in het provocerende spel van de Friese speler wat erg interessant spel tot gevolg had. In een onooglijke stand toverde Van Dijk een combinatieve escape uit de hoge hoed. Hij miste vervolgens echter de remisebrengende zet waardoor Krajenbrink een gewonnen vier om twee op het bord bracht. Van Dijk keek nog even of de tegenstander zich vergaloppeerde maar toen dat niet gebeurde moest hij berusten in een nederlaag, waardoor de teamuitslag op een zuur 9-11 verlies uitkwam.
