De vierde ronde van de nationale clubcompetitie bracht het eerste team van Damclub Witte van Moort naar Hijken. In de Dorpshoeve stond er met Hijken DTC een zware tegenstander klaar met een mooie mix van jong talent en geroutineerde grootmeesters. Voor de Westerhaarders een pittige uitdaging om de goede seizoensstart passend voort te zetten.
De score werd geopend door Marino Barkel, die met razendsnel spel tot aanzienlijk voordeel wist te komen tegen de jonge NK-finalist Roland Kreeft. In het late middenspel rekende Kreeft voldoende om het remise te houden. Vervolgens buitte team-topscorer Thijs van den Broek zijn kansbord ten volle uit. Hij wist de degelijke Henk Kalk in een explosieve klassieke stand te manouevreren. Van den Broek dwong een damafwikkeling af waarin het numerieke evenwicht bewaard bleef, maar de dam van Kalk kon snel ingerekend worden waarmee Witte van Moort op voorsprong kwam. Danny Slotboom was in zijn element met een zogenoemde ‘’halve hek met twee’’ tegen de sterke Fransman Kevin Machtelinck. Na een decorwisseling naar aanvalsspel versus omsingeling bleven de heren correct spelen en eindigde het in remise.
Het stond daarmee 4-2 voor Witte van Moort maar de thuisploeg wist de bordjes snel te verhangen. Tegen junioren-wereldkampioen Matheo Boxum werd Gerbrand Hessing in het middenspel in het defensief gedrongen. Wellicht was er nog een zware verdediging mogelijk maar in de partij moest Hessing een vrije doorloop naar dam toestaan. Ook Bert Aalberts verloor, van Aleksej Domchev. In een aanvalsstand bouwde Aalberts zwak op wat hem de rest van de partij bleef achtervolgen. Domchev sneed in het late middenspel door het centrum heen naar dam en won.
Toen stond Hijken opeens 6-4 voor maar er leek een ronduit sensationele gelijkmaker aanstaande. Het was Danylo Sokolov die zijn goede vorm van het WK junioren (2e plaats) doortrok en zich goed verweerde tegen de ijzersterke Martin Dolfing. Normaal gesproken is Dolfing niet op grote fouten te betrappen maar in deze partij ging hij ernstig in de fout, wat Sokolov een gewonnen eindspel opleverde. Helaas was de lastige afronding niet aan Sokolov besteed zodat het in remise eindigde. Martijn de Leeuw had met Wouter Sipma de Drentse kopman getroffen. Met degelijk spel van De Leeuw kreeg Sipma lange tijd geen poot aan de grond. Na hard werken leek Sipma nog een voordelig eindspel te bereiken maar De Leeuw beroofde hem met een zeldzaam triple-offer van alle winstaspiraties. Herman Hilberink had een romantische partij tegen Auke Scholma, waarbij Hilberink langs de randen laveerde en Scholma zich nadrukkelijk in het centrum manifesteerde. Geen van beide strategieën bleek doorslaggevend zodat er hier een remise uit de bus rolde.
Bij 9-7 achter was het zeker nog niet gespeeld. Met een woeste aanval trok Yuen Wong alle registers open tegen ‘’mysticus’’ Hans Jansen, die op zijn beurt weer sterk omsingelt. Beide spelers waren dus in hun element maar in deze partij kwam de omsingelaar uiteindelijk bovendrijven zodat Wong – en daarmee Witte van Moort – verloor. De remise van Jitse Slump, die met een zeer provocatieve opzet de degelijke Jan Ekke de Vries uit evenwicht trachtte te spelen, ook goed kwam te staan maar niet goed genoeg, was daarmee voor de statistieken.
Eindstand 12-8 nederlaag. De eerste verliespartij voor Witte van Moort dat afzakt naar plaats vijf. Op 23 november ontvangen de Westerhaarders het goed draaiende Schiedam.
