In de laatste ronde wisten de dammers van Denk en Zet-Witte van Moort een zeer goed seizoen, waarin men vanaf het begin tot het eind goed om de nationale titel wist mee te spelen, winnend af te sluiten.
Dit keer werd er in eigen huis met 11-9 gewonnen van het sterke Dez-Culemborg en daarmee wisten de WVM-ers in een loodzware competitie een top-prestatie te leveren door derde te worden, juist een punt achter Schiedam en Hijken, die mogen gaan herkampen om de titel.Voor de wedstrijd begon werd eerst “mister Dez-Westerhaar” Roelof Schippers in de bloemetjes gezet.
Hij werd gehuldigd vanwege zijn zeer grote staat van dienst voor de damclub en mede omdat hij zojuist 85 jaar was geworden mocht hij “na een schier onstuitbare opmars” zijn debuut in de ereklasse maken!
Nadat hij voorheen jaren in het eerste tiental had gespeeld in de tijden van de opmars van Dez-Westerhaar naar de hoogste klasse toe, had hij hierin, anders dan zijn beide zoons Jan en Rene, nog nooit gespeeld.Tijd voor Westerhaar dus om zijn mascotte in te zetten!
Schippers trof het echter niet met zijn tegenstander. Hij moest het opnemen tegen drievoudig nummer drie van Europa, Pim Meurs. Schippers die in hart en nieren een damliefhebber is moet het ongetwijfeld ergens ook wel mooi gevonden hebben tegen zulk een sterke speler te hebben mogen spelen. Na zich zo karakteristiek kranig te hebben verweerd, moest hij uiteindelijk toch de meerdere erkennen in Meurs, die daarmee zijn team op voorsprong zette.
De gelijkmaker volgde echter op zo’n beetje hetzelfde moment, doordat Jan van Dijk combinatief wist te winnen van meervoudig NK-finalist Bas Messemaker. Van Dijk wist op typisch zijn manier positiespel te combineren met een web van zetjes, forcingen en dreigingen. Hoewel hij deze partij toch nog even zijn naam; “Kamikaze Jan” eer aan deed, is hij momenteel toch echt vooral een groot gevaar voor zijn tegenstanders, daar de een naar de ander, zelfs grootmeesters, tegenwoordig door hem verschalkt worden.
In deze partij tegen Messemaker zag Van Dijk dat hij niet alleen een web van combinaties voor zijn tegenstander had gespannen, maar dat ook hijzelf op spectaculaire wijze een damslag om de oren had kunnen krijgen. Nadat Jan deze combinatie iets te laat wel had gezien maar zijn tegenstander niet wist van Dijk vervolgens zelf combinatief toe te slaan, waarmee Jan zijn top-prestatie-seizoen winnend wist af te sluiten en met 18 punten uit 11 wedstrijden zelfs op de tweede plek op de nationale topscoorders lijst wist te finishen, juist achter Wiersma, maar nog net voor Gantwarg.
Herman Hilberink wist een wisselvallig seizoen, waarin hij van sterke tegenstanders won en verloor, met een licht voordelige remise af te sluiten tegen de sterke Tjeerd Harmsma.
Marino Barkel mocht het wederom opnemen tegen een tweevoudig vice-wereldkampioen. Nadat Barkel in de vorige thuis wedstrijd tegen Jan Groenendijk een gelijkwaardige remise had gespeeld lukte hem dat nu wederom tegen Jean Marc Ndjofang uit Kameroen. Na een spannende partij met hoog opgedrongen randschijf wist Barkel in een wat lastigere stand een lange remise te forceren. Gil Salome wist na een spannende klassieke partij ook een gelijkwaardige remise te scoren tegen de Russische Grootmeester Evgeni Vatutin waardoor de tussenstand op 5-5 kwam. Bert Aalberts speelde een sterk seizoen en leek dit keer een kansrijke omsingeling te hebben ingezet. Wellicht heeft er voor hem meer ingezeten dmv oprukken op rechts, want zijn sterke tegenstander Steijlen wist zijn voorposten te behouden en naar een vrijwel gelijkwaardige remise te schuiven. Odin Mol en Uladzislau Valjuk speelden een “contradictio in terminis” zeer spannende laveerpartij waarin lange tijd onduidelijk was wie er nou echt goed stond. Uiteindelijk wist Valjuk het betere plan te vinden, maar Mol had zijn verdediging dusdanig op orde dat het nadeel beperkt zou blijven en hij kon overschakelen naar een remise-strategie. Yuen Wong, ook bezig aan een top-seizoen wist het ook dusdanig af te sluiten. Tegen een wederom Russische grootmeester, wist hij knap een vrijwel gelijkwaardige remise te halen na een klassiek-achtige laveerpartij. Voor Dez-Witte van Moort wist uiteindelijk de Duitse grootmeester Wadim Virny de wedstrijd in diens voordeel te beslissen. Na zijn typische duw-en-trek werk wist Virny ontzettend behendig zijn tegenstander Dik de Voogd aan het wankelen te brengen. Na het laatste duwtje op de 62e zet moest De Voogd zich gewonnen geven. Met deze overwinning eindigde Virny op een knappe vijfde plek op de topscoorderslijst met 17 uit 11. Ondertussen was de partij tussen Gerbrand Hessing en Sven Winkel al een tijdje in rustiger vaarwater gekomen. Na een hectische partij met een “hoog Skelet” van Hessing, wisten beide spelers alle valkuilen te omzuilen, waarna er uiteindelijk toch een remise werd getekend, waardoor de eindstand op 11-9 werd bepaald in het voordeel van Dez-WVM.